پژوهشی جدید حاکی از آن است که حیوانات کوچک و سریع در مقایسه با حیوانات بزرگ و آهسته، تغییرات در محیط خود را سریع‌تر درک می‌کنند.

این یافته‌ها که هنوز تحت داوری همتا و بازنگری دقیق قرار نگرفته‌اند، دریافتند حیواناتی که سبک زندگی با حرکت سریع دارند مانند برخی از گونه‌های مگس، از دستگاه‌های بینایی برخوردارند که تغییرها را با سرعت بیشتری تشخیص می‌دهند.

پژوهشگران، از جمله محققان دانشگاه گالوی در ایرلند، نتایج این مطالعه را روز سه‌شنبه در نشست سالانه انجمن اکولوژیکی بریتانیا در ادینبورو ارائه کردند.

دانشمندان بر این باورند که این یافته‌ها می‌توانند به دقیق‌تر مشخص کردن تعامل‌ها بین شکارچی و طعمه و اینکه چگونه جنبه‌هایی از قبیل آلودگی نوری ممکن است بر برخی از گونه‌ها بیشتر از سایر گونه‌ها تاثیر بگذارد، کمک کنند.

آن‌ها در این مطالعه که دانشمندان ادعا می‌کنند تا به امروز در نوع خود بزرگ‌ترین است، سرعتی را که تقریبا ۱۴۰ گونه از حیوانات تغییرها در جهان را با آن درک می‌کنند، بررسی کردند.

این تجزیه ‌و تحلیل عبارت بود از بررسی داده‌های مطالعات متعددی که درک زمان را با استفاده از «آزمایش‌های نور سوسو زن» اندازه‌گیری کردند.

در این آزمایش‌ها، نور روی حیوانات سوسو می‌زند و با استفاده از دستگاه‌های خاصی به نام الکترورتینوگرام، سرعتی که در آن اعصاب بینایی آن‌ها اطلاعات را ارسال می‌کند، ثبت می‌شود.

این پژوهش نشان داد که مگس‌‌‌‌ لاشه‌ها و سنجاقک‌‌ها تغییرات را با بالاترین سرعت تشخیص می‌دهند و بینایی آن‌ها می‌تواند تغییرها را ۳۰۰ بار در ثانیه (۳۰۰ هرتز) ببیند- تقریبا پنج برابر سریع‌تر از انسان‌ها که می‌توانند تغییرها در محیط خود را با سرعت ۶۵ هرتز ببینند.

دانشمندان دریافتند که در میان مهره‌داران، سریع‌ترین چشم‌ها به مرغ‌‌های مگس‌خوار تعلق دارند که می‌توانند با سرعت ۱۴۶ هرتز ببینند؛ در حالی که ماهی آزاد زمان را با سرعت ۹۶ هرتز و سگ‌ها با سرعت ۷۵ هرتز ثبت و اندازه‌گیری می‌کردند.

به گفته پژوهشگران، کندترین چشم‌ها متعلق به ستاره دریایی تاج‌تیغی با سرعت ۰.۷ هرتز بود.

کوین هیلی، یکی از نویسندگان این مطالعه، توضیح داد: «داشتن دید سریع به یک گونه کمک می‌کند تغییرات سریع محیط را درک کند. چنین درک دقیقی از تغییرها اگر به‌سرعت حرکت کنید یا به تعیین مسیر حرکت طعمه نیاز داشته باشید، بسیار سودمند است.»

دکتر هیلی گفت: «با مشاهده چنین طیف گسترده‌ای از حیوانات از سنجاقک گرفته تا ستاره‌های دریایی، یافته‌های ما نشان می‌دهد که درک یک گونه از زمان خود با اینکه محیط آن با چه سرعتی می‌تواند تغییر کند، مرتبط است.»

این مطالعه همچنین نشان داد که بسیاری از شکارچیان خشکی در مقایسه با همتایان آبزی خود، از زمان درک نسبتا کندی دارند.

دکتر هیلی توضیح داد. «ما فکر می‌کنیم که این تفاوت ممکن است به این دلیل باشد که شکارچیان در محیط‌های آبی می‌توانند حین جست‌وجوی طعمه مدام موقعیت خود را اصلاح و تنظیم کنند؛ در حالی که در محیط‌های خشکی، شکارچیانی که به سوی طعمه می‌روند مانند عنکبوت جهنده، قادر نیستند پس از پریدن، اصلاحات [در مسیر حرکت خود] انجام دهند. 

با این حال محققان می‌گویند ادراک سریع می‌تواند برای حیوانات از نظر انرژی پرهزینه‌ باشد؛ چون اینکه نورون‌های مرتبط با سلول‌های شبکیه در چشم با چه سرعتی می‌توانند تجدید قوا کنند، آن‌ها را محدود می‌کند.

آن‌ها می‌گویند حیواناتی که به چنین دید سریعی نیاز ندارند، از این انرژی برای سایر نیازها مانند رشد یا تولید‌مثل استفاده می‌کنند.

این مطالعه همچنین خاطرنشان کرد که در ادراک زمان در گونه‌ها، می‌تواند تفاوت وجود داشته باشد.

دانشمندان با استناد به پژوهش‌های پیشین روی انسان‌ها می‌گویند که دروازه‌بان‌ها در فوتبال معمولا تغییرها را با سرعت بالاتری می‌بینند و افزودند که محرک‌هایی مانند قهوه می‌توانند موقتا درک افراد را به میزانی اندک تقویت کنند.